سبکسری که اسیر هواست همچو حباب
میان بحر ز دریا جداست همچو حباب
هزار بار اگر بشکند درست شود
سبوی هر که ز آب بقاست همچو حباب
نمی خلد به دلی نالۀ شکستۀ من
شکست شیشۀ من بی صداست همچو حباب
به غیر قطع نفس نیست ساحلی ما را
هوا به کشتی ما ناخداست همچو حباب
همان ز ساده دلی بر حیات می لرزم
اگر چه بحر مرا خونبهاست همچو حباب
نمی کنم چو صدف دست پیش ابر دراز
که گوهرم دل بی مدعاست همچو حباب
قرار نیست ز درد طلب مرا صائب
ز بحر گر چه مرا متّکاست همچو حباب
***
صائب تبریزی
(تولد: حدود 1000ه.ق. در تبریز، درگذشت: 1087ه.ق. در اصفهان)
Link
