از پختگی است گر نشد آواز ما بلند
کی از سپند سوخته گردد صدا بلند ؟
سنگین نمی شد این همه خواب ستمگران
می شد گر از شکستن دل ها صدا بلند
هموار می شود به نظر باز کردنی
قصری که چون حباب شود از هوا بلند
رحمی به خاکساری ما هیچ کس نکرد
تا همچو گرد باد نشد گرد ما بلند
فریاد می کند سخنان بلند ما
آواز ما اگر نشود از حیا بلند
بلبل به زیر بال خموشی کشید سر
صائب به گلشنی که شد آواز ما بلند
***
صائب تبریزی
(تولد: حدود 1000ه.ق. در تبریز، درگذشت: 1087ه.ق. در اصفهان)
Link
