خواب اگر بینم من آن مست عتاب‌آلوده را
تا قیامت شکر گویم بخت خواب‌آلوده را
قطره جان می‌چکد از چشمه حیوان به‌خاک
پاک کن بهر خدا، لعل شراب‌آلوده را
عکس روی‌ام گفته‌ای، در چشم پر اشک تو چیست؟
دیده‌ای در شیشه، گل‌برگ گلاب‌آلوده را
شوق دیدارت نقاب غنچه از گل‌ها کشید
عشق رسوا ساخت خوبان حجاب‌آلوده را
می‌کُشم گفتی غزالی را، به چشم خواب‌‌ناک
کُشته گردم غمزه آن چشم خواب‌آلوده را
***
غزالی مشهدی
(تولد: 936 ه.ق. در مشهد، درگذشت: 980 ه.ق. در حیدرآباد گجرات هند)
Link
