عالمی زان حسن عالمگیر بر هم می خورد
بزم ها تا مجلس تصویر بر هم می خورد
خواب راحت در شب طوفان بیداد تو نیست
تا سحر موج دم شمشیر بر هم می خورد
صحبت زود آشنا، دارد بقای عهد گل
الفت بیگانه خویان دیر بر هم می خورد
ما قرار دوری زلف تو با خود داده ایم
تا نسیمی می وزد تدبیر بر هم می خورد
از سر دیوانه دست تربیت کوتاه کن
خانـۀ ویرانه از تعمیر بر هم می خورد
از زبان افتند دانش طوطیان خوش سخن
چون مرا سر رشتۀ تقریر بر هم می خورد
***
دانش مشهدی
(تولد: حدود سال 1000ه.ق.، درگذشت: اواخر قرن 11ه.ق.، هر دو در مشهد)
Link
